Part2 King Arthur and the Knights of the Round Table ตำนานกษัตริย์อาเธอร์และอัศวินโต๊ะกลม

บทที่ 2 โต๊ะกลม

กษัตริย์อาเธอร์และเหล่าอัศวินของเขาเดินทางไปทางทิศเหนือและตะวันออกเพื่อที่จะต่อสู้กับพวกแซ็กซอน จากนั้นพวกเขาก็กลับมาและหยุดพักที่เมืองคาเมล็อต อาเธอร์ให้เมืองนี้เป็นเมืองหลวง ด้วยการทำให้มันกลายเป็นบ้านของเขาและเหล่าอัศวินผู้กล้าหาญ

กระทั่งวันหนึ่งกษัตริย์อาเธอร์ได้ไปเยี่ยมเยียนเพื่อนของเขา กษัตริย์เลโอเดกรอน พระองค์มีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง เป็นหญิงที่งามที่สุดในเกาะอังกฤษ มีนามว่า กวินนิเวียร์ เมื่ออาเธอร์กลับคาเมล็อต อาเธอร์ก็ไม่สามารถหยุดคิดถึงนางได้เลย

“ข้ารักกวินนิเวียร์ และปรารถนาจะแต่งงานกับนาง” อาเธอร์บอกเมอร์ลิน

กษัตริย์เลโอเดกรอนดีใจมาก เพราะอาเธอร์เป็นคนที่ดีและมีความกล้าหาญ มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะมาเป็นสามีที่ดีให้แก่ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขาได้ ดังนั้นอาเธอร์และกวินนิเวียร์จึงได้เดินทางไปที่โบสถ์และให้อาร์คบิชอปจัดงานแต่งงานให้แก่พวกเขา

มันเป็นงานเฉลิมฉลองที่แสนวิเศษแห่งเมืองคาเมล็อต ที่ทุกคนเข้ามาร่วมงานด้วยความรู้สึกยินดีและสนุกสาน จากนั้นเมอร์ลินก็ได้สร้างโต๊ะกลมขนาดใหญ่ขึ้นมาโต๊ะหนึ่งเพื่อมอบให้แก่เหล่าอัศวินของกษัตริย์อาเธอร์ที่เมืองคาเมล็อต

โต๊ะมีตำแหน่งทั้งหมด 150 ตำแหน่ง ทำด้วยไม้และหินขนาดใหญ่ กษัตริย์อาเธอร์จึงให้ตำแหน่งแก่อัศวินที่ยอดเยี่ยมและกล้าหาญที่สุดบนโต๊ะกลมนั้น หลังจากอัศวินแต่ละคนมีตำแหน่งของตนบนโต๊ะแล้ว ทว่ากลับไม่มีเก้าอี้เลย ซึ่งนั่นมันดีกว่าการที่มีเก้าอี้เสียอีก เพราะไม่มีใครที่จะนั่งอยู่หัวโต๊ะกลมและก็ไม่มีใครที่นั่งอยู่ที่ปลายโต๊ะนั่นเอง

                    “นามแห่งอัศวินโต๊ะกลมจะเป็นที่เลื่องลือ!” เมอร์ลินร้องกู่ก้อง
ต้นฉบับจากบล็อก https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/ เท่านั้นค่ะ
         อัศวินบางคนได้ตายจากไป แต่ก็ยังมีอัศวินที่กล้าหาญคนอื่นๆ เหลือรอดกลับมาที่เมืองคาเมล็อต กระทั่งวันหนึ่งอัศวินอัศวินคนใหม่ นามว่า เพลลินอร์ ได้มาถึงเมืองคาเมล็อต และอาเธอร์ก็ได้ให้ตำแหน่งเขาในโต๊ะกลม แต่ก็ยังมีตำแหน่งในโต๊ะกลมอีกหนึ่งตำแหน่งที่ว่างมานาน แล้วเมอร์ลินก็ได้ทำนายอนาคตไว้ว่า

“มีเพียงอัศวินที่ยอดเยี่ยมและมีคุณธรรมสูงส่งเท่านั้นที่จะได้นั่งตำแหน่งนี้” เมอร์ลินบอกกษัตริย์อาเธอร์

“ตำแหน่งนี้สำหรับอัศวินที่ยอดเยี่ยมที่สุดและเขาจะต้องปรากฎตัวขึ้นอย่างแน่นอน”

หลังจากนั้นหลายปี เซอร์กาลาฮัดก็ได้เข้ามานั่งอยู่ในตำแหน่งนั้นของโต๊ะกลม 

ต้นฉบับจากบล็อก https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/ เท่านั้นค่ะ

บทที่ 3 ดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์

กษัตริย์อาเธอร์ขี่ม้าไปรอบๆ อาณาจักร เขาออกไปพบประชาชนและช่วยเหลือพวกเขา วันหนึ่งอาเธอร์ได้เดินทางไปในป่าใหญ่ จนกระทั่งพลบค่ำแล้ว กษัตริย์อาเธอร์ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะออกจากป่านั้นแล้วเขาก็เห็นปราสาทหลังงามที่ใหญ่มากอยู่ข้างหน้าเขา จึงตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วประตูบานใหญ่ของปราสาทก็เปิด มีหญิงสาวคนหนึ่งก็ปรากฎตัวที่หน้าประตู

“กษัตริย์อาเธอร์” หล่อนพูด

“ข้าคือราชินีแอนนัวร์ เข้ามาก่อนเถิด ข้างนอกนั้นก็มืดแล้ว ข้าจะเตรียมอาหารและห้องพักสำหรับคืนนี้ไว้ให้”

อาเธอร์หิวและกระหาย และเหนื่อยล้าด้วย เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มืดสนิท

“ขอบคุณ” เขาพูดและเดินเข้าไปในปราสาท

ราชินีใจดีกับอาเธอร์มาก นางยังให้คนใช้เลี้ยงดูม้าของเขาอย่างดีอีกด้วย แล้วนางพาอาเธอร์ไปยังห้องอาหารของปราสาท และนำขนมปัง เนื้อ และไวน์ให้แก่เขา แล้วคนของราชินีแอนนัวร์ก็พากษัตริย์อาเธอร์ไปที่ห้องพักที่ได้เตรียมไว้ให้ แล้วเขาก็หลับไป

ต้นฉบับจากบล็อก https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/ เท่านั้นค่ะ

เช้าวันถัดมา หลังจากมื้อเช้า ราชินีแอนนัวร์ต้องการที่จะพบอาเธอร์

“ข้าอยากจะนำท่านชมปราสาทและสิ่งสวยงามมากมายทีนี่” ราชินีพูด

“ข้าคือผู้ที่ร่ำรวยที่สุดในโลก ท่านดูสิ... ทุกอย่างที่นี่เป็นของๆข้าทั้งหมด”

อาเธอร์มองไปที่ปราสาท พวกเขาไปที่ห้องทุกห้องของปราสาท แล้วพบว่าแต่ละห้องนั้นดูหรูหราขึ้นเรื่อยๆ มีสิ่งสวยงามมากมายอยู่ในทุกๆที่ ราชินีแอนนัวร์นั้นรู้เวทย์มนต์คาถามากมาย ดังนั้นหล่อนจึงสามารถสร้างสิ่งสวยงามต่างๆ ได้ แล้วพวกเขาก็มาถึงที่ยอดปราสาท

“มองไปที่สวนและต้นไม้ที่งดงามเหล่านั้นสิ” ราชินีพูด

“และมองไปที่ป่าเหล่านั้น ทั้งหมดนั่นคือของๆ ข้าเช่นกัน ที่นี่คืออาณาจักรของข้า และท่านเห็นกำแพงมหึมาล้อมรอบปราสาทนั้นหรือไม่? อยู่กับข้า... และเป็นกษัตริย์ปกครองที่นี่เสียเถิด! ตอนนี้ท่านจะไปไหนไม่ได้อีกแล้ว เพราะประตูปราสาทได้ปิดลงแล้ว นั่น... กำแพงสูงใหญ่พวกนั้นจะหยุดท่านไว้ คนของข้าก็เช่นกัน อยู่ที่นี่ หรือจะให้พวกเขาฆ่าท่าน ก็เลือกเอาเถิด”

“เวทย์มนต์และคนของท่านทำอะไรข้าไม่ได้หรอก” กษัตริย์อาเธอร์ตอบ

จากนั้น อาเธอร์ก็เดินทางออกจากปราสาทพร้อมดาบและชุดเกราะ ฝ่าออกไปที่ประตูของกำแพงสูงนั้น ซึ่งไม่มีใครที่สามารถจะหยุดเขาไว้ได้เลย
ต้นฉบับจากบล็อก https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/ เท่านั้นค่ะ

ราชินีแอนนัวร์ได้ส่งคนนำสารไปหาเซอร์เพลลินอร์ เขาอาศัยอยู่ใกล้ปราสาทของนาง และเขาก็มีตำแหน่งในโต๊ะกลมของกษัตริย์อาเธอร์ด้วย

“ราชินีแอนนัวร์บอกว่ามีอัศวินเลวคนหนึ่งได้เดินทางมาที่ปราสาท ต้องการที่จะสังหารนางแล้วปล้นเงินไป มันอยู่ใกล้ๆ แถวนี้ และมันจะต้องผ่านที่พำนักของท่านแน่นอน โปรดออกไปสู้กับมันเพื่อราชินีของข้าด้วยเถิด”

คนนำสารของราชินีกล่าวแก่เซอร์เพลลินอร์ ดังนั้นเพลลินอร์จึงนั่งอยู่บนม้าและรอ เขาไม่รู้มาก่อนว่าอัศวินเลวที่ราชินีพูดถึงคือกษัตริย์อาเธอร์

เมื่ออาเธอร์ได้เจอกับเพลลินอร์ตรงถนนนั้น

“อัศวิน!” อาเธอร์ร้องเรียก “เหตุใดเจ้าจึงมาอยู่ที่ตรงนี้? เจ้าต้องการที่จะสู้กับข้าหรือ?”

“ใช่แล้ว!” เซอร์เพลลินอร์ตะโกนตอบ และดึงดาบขึ้นมาถือไว้

เพลลินอร์จู่โจมกษัตริย์อาเธอร์ด้วยดาบของเขา จนทำให้อาเธอร์ตกลงจากหลังม้า แต่เขาก็กลับมายืนขึ้น และด้วยความโกรธ จึงดึงดาบออกจากฝักเช่นกัน พวกเขาสู้กันอยู่นาน จนดาบของกษัตริย์นั้นหัก

“ฮ่า!” เซอร์เพลลินอร์ร้องออกมา

“การต่อสู้คงจบลงเท่านี้! ข้าจะฆ่าเจ้าซะ!”

อาเธอร์เขวี้ยงดาบของเขาทิ้ง และวิ่งไปทุ่มเซอร์เพลลินอร์ลงกับพื้น ทั้งสองคนเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ แต่พวกเขากลับสู้กันต่อ จากนั้นอาเธอร์จึงได้โอกาส จึงนำเท้าไปเหยียบหัวของเพลลินอร์ไว้แล้วอาเธอร์ก็ถอดหมวกเหล็กออก เผยให้เห็นใบหน้าของเขา

“ข้าน่าจะฆ่าเจ้าซะ... ใช่ไหม?” อาเธอร์พูด

เพลลินอร์เงยขึ้นมามองหน้าของอาเธอร์

“กษัตริย์ของข้า!” เขาร้อง

“ข้าไม่รู้ว่าเป็นท่าน! ราชินีแอนนัวร์อยากให้ข้าต่อสู้กับอัศวินเลวที่กำลังจะผ่านถนนเส้นนี้เท่านั้น”

“ข้าไม่ใช้อัศวินเลว! แต่ข้าก็รู้ว่าเจ้าคงไม่อยากที่จะฆ่ากษัตริย์ของเจ้าหรอก”กษัตริย์อาเธอร์พูด แล้วทั้งคู่ก็กลับไปเป็นมิตรกันอีกครั้ง

ต้นฉบับจากบล็อก https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/ เท่านั้นค่ะ

เซอร์เพลลินอร์ได้ทำให้กษัตริย์อาเธอร์บาดเจ็บในการต่อสู้ ดังนั้นเมอร์ลินจึงมาเยี่ยมอาเธอร์ และภายในสามวันอาเธอร์ก็อาการดีขึ้น

“ดาบของข้าหักตอนสู้” อาเธอร์บอกเมอร์ลิน

“ดาบนั่นมันไม่สำคัญหรอก” เมอร์ลินพูด

“มาสิ ข้าจะพาเจ้าไปหาดาบที่ดีที่สุดในโลก มันทำมาจากเวทย์มนต์จากอโวลอน เมืองแห่งเวทย์มนต์”

กษัตริย์และพ่อมดเดินทางเข้าไปในป่ามืด ต้นไม้ในป่าบดบังแสงจากดวงอาทิตย์ และอาเธอร์ก็เริ่มมองไม่เห็นท้องฟ้าแล้ว หลังจากการเดินทางที่เนิ่นนานพอสมควรพวกเขาก็มาถึงสถานที่โล่งกว้างแห่งหนึ่งในภูเขา มันไม่มีต้นไม้สักต้นให้เห็น แต่อาเธอร์ก็เห็นทะเลสาปแปลกๆ แห่งหนึ่ง ที่น้ำในทะเลสาปเป็นสีน้ำเงิน แล้วก็มีดอกไม้มากมายขึ้นอยู่รอบๆ

“เดินไปที่ทะเลสาป” เมอร์ลินบอกอาเธอร์

อาเธอร์และเมอร์ลินลงจากม้าแล้วเดินเข้าไปใกล้ทะเลสาปเวทย์มนต์นั้น เขามองเลยไปทางน้ำสีน้ำเงินที่สงบนิ่งใจกลางทะเลสาปนั่น ทันใดนั้นเขาก็เห็นแขนข้างหนึ่งฃถือดาบที่สวยงามไว้ในมือ

“ไปหยิบดาบนั่นมาซะ” เมอร์ลินพูด

“มันคือดาบเอ็กซ์อาคาลิเบอร์ ธิดาแห่งทะเลสาปสร้างมันขึ้นให้แก่เจ้า นางอาศัยอยู่ในอาณาจักรใต้น้ำลึกลงไปในทะเลสาปนี้”

จากนั้นก็ปรากฎหญิงสาวน่ารักคนหนึ่งก้าวออกมาจากน้ำ และหยุดยืนอยู่บนพื้นต่อหน้ากษัตริย์

จากนั้นก็ปรากฎหญิงสาวน่ารักคนหนึ่งก้าวออกมาจากน้ำ และหยุดยืนอยู่บนพื้นต่อหน้ากษัตริย์

“ข้าคือธิดาแห่งทะเลสาป... ดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์กำลังรอท่านอยู่”

จากนั้นก็ปรากฎเรือลำหนึ่งอยู่ผืนน้ำนั้น กษัตริย์อาเธอร์จึงได้ขึ้นเรือไปยังใจกลางทะเลสาป เขาหยิบดาบจากมือนั้น แล้วมือข้างนั้นก็ค่อยๆ หายลงไปในน้ำ เมื่ออาเธอร์กลับมาหาเมอร์ลิน ธิดาแห่งทะเลสาปก็ไม่อยู่ที่นั่นแล้ว

ดาบนั้นอยู่ในฝักดาบอย่างดี มันเป็นฝักดาบที่สวยงามมาก

“มันคือฝักดาบเวทย์” เมอร์ลินพูด

“ไม่มีใครที่สามารถฆ่าคนที่ครอบครองฝักดาบนี้ได้ เอามันติดตัวไว้เสมอ เพราะว่านางปีศาจมอร์แกน เลอ เฟย์จะต้องพยายามที่จะฉวยฝักดาบและดาบเล่มนี้ไปจากเจ้าอย่างแน่นอน”

กษัตริย์อาเธอร์และเมอร์ลินเดินทางถึงบ้านในคาเมล็อตอีกครั้ง อัศวินของอาเธอร์ได้ฟังเรื่องราวการเดินทางของเขาอย่างสนุกสนาน

.ต้นฉบับจากบล็อก https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/ เท่านั้นค่ะ

Part 3 คลิกค่ะ

• กลับไปอ่านตอนก่อนหน้า Part1
• อ่านเรื่องอื่นๆ :

Ali and His Camera อาลีและกล้องถ่ายรูปแห่งความฝัน

ต้นฉบับจากบล็อก https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/ เท่านั้นค่ะ