The White Snake (TH-Translated)

The White Snake 

By the Grimm Brothers (TH-Translated)

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/

นิทานเรื่องนี้เราลองมาแปลแล้วทำเป็นสองภาษาดูค่ะ 

เป็นนิทานที่แต่งโดยพี่น้องกริมส์ค่ะ 

หรือรู้จักกันโดยทั่วไปว่านิทานกริมส์

ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ 

แล้วอย่าอ่านในที่มืดล่ะ เพราะมันจะเสียสายตาน้า

A long time ago there lived a king who was famed for his wisdom through all the land. Nothing was hidden from him, and it seemed as if news of the most secret things was brought to him through the air.

นานมาแล้วมีพระราชาองค์หนึ่งที่มีปัญหาเฉียบแหลมจนเป็นที่เลื่องลือไปทั่วทุกอาณาจักร ไม่มีอะไรที่จะหลบเลี่ยงไปจากสายตาของพระองค์ได้  แล้วดูเหมือนว่าพระองค์จะได้ยินข่าวลือสิ่งที่ลึกลับที่สุดนั้นแล้ว

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/

But he had a strange custom; every day after dinner, when the table was cleared, and no one else was present, a trusty servant had to bring him one more dish. It was covered, however, and even the servant did not know what was in it, neither did anyone know, for the king never took off the cover to eat of it until he was quite alone.

ถึงกระนั้นพระราชาเป็นผู้ที่มักจะทำอะไรแปลกประหลาด... ในทุกๆ วันหลังจากมื้อเย็น หลังจากที่โต๊ะอาหารได้ถูกทำความสะอาดหมดแล้ว มักจะมีคนรับใช้ที่ไว้ใจได้คนหนึ่งนำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟให้พระองค์ ไม่เคยมีใครได้รู้ว่าสิ่งที่อยู่ในอาหารจานนั้น แม้แต่คนรับใช้ก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนยกมานั้นคืออะไร เพราะมันถูกปิดไว้หนาแน่น เมื่อคนรับใช้ออกจากห้องเสวยอาหารของพระราชาแล้ว และพระองค์มั่นใจว่าไม่มีใครอยู่ในห้องแล้ว จึงค่อยกินอาหารปริศนานั้น

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
This had gone on for a long time, when one day the servant, who took away the dish, was overcome with such curiosity that he could not help carrying the dish into his room. When he had carefully locked the door, he lifted up the cover, and saw a white snake lying on the dish. 

เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ เข้า วันหนึ่งที่คนรับใช้ต้องไปเสิร์ฟอาหารมื้อนั้นอย่างเคย แต่ด้วยความสงสัยเขาจึงไม่ได้นำอาหารไปเสิร์ฟให้แก่พระราชา แล้วเดินกลับมาที่ห้องของเขาเอง หลังจากล็อกประตูแล้ว เขาจึงเปิดฝาเหล็กที่ครอบจาน เผยให้เห็นเนื้องูสีขาวอยู่บนจาน

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
But when he saw it he could not deny himself the pleasure of tasting it, so he cut of a little bit and put it into his mouth. No sooner had it touched his tongue than he heard a strange whispering of little voices outside his window.

เขาจ้องมองไปที่เนื้อของงูสีขาวทีดูน่าลิ้มลองอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ เขาจึงแอบกินมันไปนิดหน่อย ทันทีที่ปลายลิ้นของเขาได้สัมผัสกับเนื้อ เขาก็ได้ยินเสียงกระซิบแปลกๆ ดังมาจากนอกหน้าต่าง

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
He went and listened, and then noticed that it was the sparrows who were chattering together, and telling one another of all kinds of things which they had seen in the fields and woods. Eating the snake had given him power of understanding the language of animals.

คนรับใช้จึงเดินออกไปดู  แล้วก็เห็นนกกระจอกกำลังพูดคุยกัน เล่าเรื่องราวของสิ่งต่างๆ ที่พวกมันเห็นในป่าไม้และทุ่งหญ้า การกินเนื้องูเข้าไปทำให้เขาสามารถฟังภาษาของพวกสัตว์ได้

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
Now it so happened that on this very day the queen lost her most beautiful ring, and suspicion of having stolen it fell upon this trusty servant, who was allowed to go everywhere. The king ordered the man to be brought before him, and threatened with angry words that unless he could before the morrow point out the thief, he himself should be looked upon as guilty and executed. In vain he declared his innocence; he was dismissed with no better answer.

วันหนึ่งแหวนวงโปรดของราชินีเกิดหายไป ซึ่งคนรับใช้ (คนเดียวกับที่แอบกินเนื้องู) ที่ไว้ใจได้ของพระราชานั้นถูกตั้งข้อสงสัย เพราะเขาสามารถเดินไปมาไหนก็ได้ในพระราชวัง พระราชาจึงสั่งให้ทหารไปนำตัวของคนรับใช้มา แล้วขู่เขาด้วยความโกรธว่าหากยืนยันไม่ได้ว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ ก็จะถูกตัดสินให้ประหารชีวิต คนรับใช้พยายามอธิบายและยืนยันว่าเขาไม่ได้ขโมยแหวนของราชินีไป แต่ก็ไม่สำเร็จ

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
In his trouble and fear he went down into the courtyard and took thought how to help himself out of his trouble. Now some ducks were sitting together quietly by a brook and taking their rest; and, whilst they were making their feathers smooth with their bills, they were having a confidential conversation together.

เขาจึงออกมาที่สนามหญ้า ล้มตัวลงนอนแล้วครุ่นคิดวิธีที่จะหลุดพ้นจากข้อกล่าวหา ใกล้ๆ กันนั้นมีฝูงเป็ดฝูงหนึ่งกำลังนั่งพักผ่อนอยู่ที่ริมลำธาร หลังจากที่พวกมันจัดขนด้วยจะงอยปากของมันเรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มที่จะพูดคุยกัน

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
The servant stood by and listened. They were telling one another of all the places where they had been waddling about all the morning, and what good food they had found; and one said in a pitiful tone: 

ด้วยเหตุนี้ คนรับใช้จึงย่องเข้าไปใกล้ๆ เพื่อแอบฟัง พวกมันแต่ละตัวกำลังพูดคุยกันว่าตลอดทั้งเช้าพวกมันไปไหนมากันบ้าง แล้วเจออาหารหรูมากแค่ไหน จู่ๆ ก็มีเป็ดตัวหนึ่งพูดขึ้นมาว่า

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
’Something lies heavy on my stomach; as I was eating in haste I swallowed a ring which lay under the queen’s window.’

"ข้ารู้สึกปวดท้องมาก เหมือนว่ามีอะไรหนักๆ อยู่ในนั้น อาจเป็นเพราะว่าเมื่อเช้าข้ารีบกินอาหารมากไปหน่อย พอรู้ตัวอีกทีข้าก็กลืนแหวนของราชินีที่ตกอยู่ตรงพื้นใกล้ๆ ไปแล้ว"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
The servant at once seized her by the neck, carried her to the kitchen, and said to the cook: ’Here is a fine duck; pray, kill her.’ ’Yes,’ said the cook, and weighed her in his hand; ’she has spared no trouble to fatten herself, and has been waiting to be roasted long enough.’ So he cut off her head, and as she was being dressed for the spit, the queen’s ring was found inside her.

เมื่อคนรับใช้ได้ยินดังนั้น จึงเข้าไปจับเป็ดตัวนั้นไว้ แล้วเดินกลับเข้าไปในพระราชวัง แล้วบอกให้พ่อครัวฆ่าเป็ดตัวนี้เพื่อทำเป็นอาหาร "เจ้าเป็ดอ้วนกำลังดี น่าจะย่างแล้วรสชาติดีน่าดู" ว่าเสร็จ พ่อครัวก็จัดการเป็ดตัวนั้น ทันทีที่ตัดคอมันออก แหวนของราชินีก็กระเด็นออกมา

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
The servant could now easily prove his innocence; and the king, to make amends for the wrong, allowed him to ask a favour, and promised him the best place in the court that he could wish for. The servant refused everything, and only asked for a horse and some money for travelling, as he had a mind to see the world and go about a little.

ตอนนี้คนรับใช้ก็สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์จากข้อกล่าวหานั้นได้สักที พระราชาจึงอนุญาตให้เขาขออะไรก็ได้หนึ่งอย่าง และได้มอบคฤหาสน์ที่สวยที่สุดให้หนึ่งหลัง คนรับใช้ปฏิเสธข้อเสนอทั้งหมดของพระราชา และขอเพียงม้าหนึ่งตัว กับเงินจำนวนหนึ่งเพื่อออกเดินทางสู่โลกกว้าง 

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
When his request was granted he set out on his way, and one day came to a pond, where he saw three fishes caught in the reeds and gasping for water. Now, though it is said that fishes are dumb, he heard them lamenting that they must perish so miserably, and, as he had a kind heart, he got off his horse and put the three prisoners back into the water. They leapt with delight, put out their heads, and cried to him: ’We will remember you and repay you for saving us!’

เมื่อคำขอของคนรับใช้สัมฤทธิ์ผล เขาจึงออกเดินทางไปที่หนองน้ำแห่งหนึ่ง แล้วก็พบปลา 3 ตัวอยู่ในดงต้นกกกำลังขาดอากาศและน้ำ พวกปลานั้นดูโง่เง่า แล้วเขาก็ได้ยินพวกมันคร่ำครวญว่าพวกมันตะต้องตายอย่างน่าเศร้าตรงนี้แน่ และด้วยความที่คนรับใช้มีจิตใจที่เมตตา เขาจึงลงจากม้า และนำเจ้าปลากลับหนองน้ำไป ทันทีที่ได้กลับลงไปในน้ำ พวกมันก็กระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ แล้วร้องบอกเขาว่า 

"พวกเราจะจดจำท่านไว้ และตอบแทนบุญคุณครั้งนี้ในสักวัน"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
He rode on, and after a while it seemed to him that he heard a voice in the sand at his feet. He listened, and heard an ant-king complain: ’Why cannot folks, with their clumsy beasts, keep off our bodies? That stupid horse, with his heavy hoofs, has been treading down my people without mercy!’ So he turned on to a side path and the ant-king cried out to him: ’We will remember you–one good turn deserves another!’

แล้วเขาก็ขี่ม้าออกไป หลังจากนั้นไม่นานดูเหมือนว่าเขาจะได้ยินเสียงดังมาจากพื้นทรายใกล้ๆ เท้าของเขา จึงหยุดฟัง แล้วก็ได้ยินพญามดบ่นว่า "ทำไมพวกมนุษย์ถึงต้องมาอยู่ใกล้ๆ พวกเราด้วยนะ? เจ้าม้าโง่นี่ ก็กีบเท้าหนักจะแย่ เหยียบย่ำประชาชนของข้าอย่างไร้ความปราณี!" ทันใดนั้นหนุ่มรับใช้จึงขี่ม้าหลบไปอีกทางหนึ่ง แล้วพญามดก็หันมาแล้วพูดเสียงดัง "ข้าจะต้องตอบแทนบุญคุณท่านครั้งนี้"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
The path led him into a wood, and there he saw two old ravens standing by their nest, and throwing out their young ones. ’Out with you, you idle, good-for-nothing creatures!’ cried they; ’we cannot find food for you any longer; you are big enough, and can provide for yourselves.’ But the poor young ravens lay upon the ground, flapping their wings, and crying: ’Oh, what helpless chicks we are! We must shift for ourselves, and yet we cannot fly! What can we do, but lie here and starve?’

แล้วคนรับใช้ก็เดินทางมาถึงป่าแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นก็เห็นนกเรเวนสองตัวทิ้งลูกของมันลงมาจากรัง "ไปซะ เจ้าตัวไร้ค่า!  พวกเราหาอาหารมาให้ตลอด จนตอนนี้เจ้าโตพอที่จะหาอาหารเองได้แล้ว" มันพูดออกมา แต่ลูกนกเรเวนที่น่าสงสารเหล่านั้นได้แต่กระพือปีกไปมาบนพื้นแล้วร้องว่า 

"เราช่างเป็นนกที่ไม่เอาไหนจริงๆ ถึงเวลาที่พวกเราต้องออกหากินเองแต่ดูสิ พวกเรายังบินไม่ได้สักหน่อย! แล้วเราจะทำอย่างไรได้ คงได้แต่นอนหิวตายอยู่ตรงนี้?"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
So the good young fellow alighted and killed his horse with his sword, and gave it to them for food. Then they came hopping up to it, satisfied their hunger, and cried: ’We will remember you–one good turn deserves another!’

ด้วยเหตุนี้ชายหนุ่มจึงลงจากม้าแล้วใช้ดาบฆ่าม้าของเขาเสีย เพื่อให้เป็นอาหารแก่ลูกนกเรเวน พวกลูกนกเห็นดังนั้นจึงค่อยๆ กระโดดเข้ามากินซากม้าตัวนั้น แล้วบอกว่า 

"พวกเราจะจดจำท่านไว้แล้วตอบแทนท่านในสักวันหนึ่ง"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
And now he had to use his own legs, and when he had walked a long way, he came to a large city. There was a great noise and crowd in the streets, and a man rode up on horseback, crying aloud:

ตอนนี้หนุ่มรับใช้จะต้องเดินทางด้วยเท้าของเขาเองเสียแล้ว... เขาเดินต่อไปเรื่อยๆ จนไปเจอเมืองที่ใหญ่มากเมืองหนึ่ง มีเสียงดังอึกทึกและผู้คนมากมายตามท้องถนน แล้วมีชายคนหนึ่งขี่ม้าออกมา แล้วป่าวประกาศเสียงดังว่า

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
’The king’s daughter wants a husband; but whoever seeks her hand must perform a hard task, and if he does not succeed he will forfeit his life.’ 

"อย่างที่ทุกท่านทราบกันดี บุตรีของพระราชาได้ถึงวัยอันควรแก่การมีพระสวามีแล้ว พระองค์จึงได้มาให้ข้าพเจ้าประกาศถึงพระประสงค์นี้อีกครั้งว่า ใครก็ตามที่สามารถทำภารกิจอันยิ่งใหญ่ได้สำเร็จก็จะได้แต่งงานกับเจ้าหญิง แต่หากชายผู้นั้นไม่สามารถทำภารกิจให้สำเร็จ ก็จะพบกับจุดจบของชีวิตเหมือนกับผู้ทำภารกิจคนก่อนๆ ผู้ที่มีความพยายามดีแต่ไร้ค่าในที่สุด"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
Many had already made the attempt, but in vain; nevertheless when the youth saw the king’s daughter he was so overcome by her great beauty that he forgot all danger, went before the king, and declared himself a suitor.

แม้จะเคยมีผู้คนมากมายพยายามที่จะทำภารกิจนี้ แต่ก็ไม่สำเร็จ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้เห็นความงดงามของนางก็เป็นอันต้องลืมเลือนคำเตือนถึงความอันตรายเหล่านั้นไปหมดสิ้น และเสนอตัวเองว่าเป็นผู้ที่เหมาะสมที่จะทำภารกิจนี้

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
So he was led out to the sea, and a gold ring was thrown into it, before his eyes; then the king ordered him to fetch this ring up from the bottom of the sea, and added: ’If you come up again without it you will be thrown in again and again until you perish amid the waves.’ All the people grieved for the handsome youth; then they went away, leaving him alone by the sea.

ชายที่ขี่ม้าอยู่คนนั้นก็ได้นำเขาไปที่ทะเลแห่งหนึ่ง แล้วโยนแหวนทองลงไปในน้ำ จากนั้นพระราชาก็สั่งให้ชายหนุ่มไปนำแหวนวงนั้นกลับมาให้ได้ "ถ้าเจ้านำกลับมาไม่ได้ เจ้าจะต้องถูกจับกดน้ำทะเลครั้งแล้วครั้งเล่าจนกว่าจะตาย" ผู้คนมากมายรู้สึกสะเทือนใจมากกับภารกิจและคำพูดของพระราชา ต่างคิดกันในใจว่าเด็กหนุ่มคงไม่มีทางรอดแน่ พวกเขาจึงเดินกลับไป ทิ้งไว้เพียงเด็กหนุ่มที่ริมชายหาดของทะเล

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
He stood on the shore and considered what he should do, when suddenly he saw three fishes come swimming towards him, and they were the very fishes whose lives he had saved. The one in the middle held a mussel in its mouth, which it laid on the shore at the youth’s feet, and when he had taken it up and opened it, there lay the gold ring in the shell. Full of joy he took it to the king and expected that he would grant him the promised reward.

เขายืนครุ่นคิดอยู่ที่ชายฝั่งว่าควรจะทำ ทันใดนั้นเขาก็เห็นปลาสามตัวกำลังว่ายน้ำมาหาเขา เมื่อเขาได้มองดูมันใกล้ๆ ก็รู้ว่ามันคือปลาที่เขาเคยช่วยชีวิตไว้ มีหนึ่งในปลาสามตัวคาบเปลือกหอยไว้อยู่ที่ปาก แล้วนำมันมาวางไว้ที่เท้าของเขา เมื่อเขาเปิดฝาเปลือกหอยออกก็พบแหวนสีทองอยู่ในนั้น เขาจึงนำแหวนไปให้พระราชาด้วยความมั่นใจว่าเขาจะต้องได้รับรางวัลตามที่สัญญาไว้

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
But when the proud princess perceived that he was not her equal in birth, she scorned him, and required him first to perform another task. She went down into the garden and strewed with her own hands ten sacksful of millet-seed on the grass; then she said: ’Tomorrow morning before sunrise these must be picked up, and not a single grain be wanting.’

แต่เมื่อเขาไปถึงเจ้าหญิงผู้ทะนงตนก็รู้ว่าเขาอายุไม่เท่ากันกับตน นางจึงดูถูกเขาด้วยการให้ทำอีกหนึ่งภารกิจ นางพาเขาไปยังสวนของวัง แล้วนำเมล็ดข้าวฟ่างสิบกระสอบโปรยลงไปบนพื้นหญ้า แล้วพูดว่า "พรุ่งนี้เช้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้น เจ้าจะต้องเก็บเมล็ดพวกนี้ให้หมด อย่าให้เหลือแม้แต่เมล็ดเดียว"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
The youth sat down in the garden and considered how it might be possible to perform this task, but he could think of nothing, and there he sat sorrowfully awaiting the break of day, when he should be led to death. But as soon as the first rays of the sun shone into the garden he saw all the ten sacks standing side by side, quite full, and not a single grain was missing. The ant-king had come in the night with thousands and thousands of ants, and the grateful creatures had by great industry picked up all the millet-seed and gathered them into the sacks.

ชายหนุ่มนั่งลงครุ่นคิดหาหนทางที่จะผ่านภารกิจนี้ แต่ก็จนปัญญา สิ้นหวัง และทำได้แค่รอวันสุดท้ายของชีวิตของเขาเท่านั้น แต่ในช่วงที่แสงแรกของเช้าวันนั้น เขาก็กลับพบว่ากระสอบทั้ง 10 กระสอบเต็มไปด้วยเมล็ดข้างฟ่างครบทุกเมล็ดแล้ว พญามดนั่นเองที่มาพร้อมกับกองทัพมดนับพัน มาช่วยเก็บเมล็ดข้าวฟ่างกลับเข้าไปในกระสอบจนครบทุกเมล็ด

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
resently the king’s daughter herself came down into the garden, and was amazed to see that the young man had done the task she had given him. But she could not yet conquer her proud heart, and said: ’Although he has performed both the tasks, he shall not be my husband until he had brought me an apple from the Tree of Life.’ 

ขณะเดียวกันนั้นเอง เจ้าหญิงก็เดินมาหาเขา แล้วแปลกใจที่เห็นเด็กหนุ่มสามารถทำตามที่นางบอกได้ แต่ดูเหมือนว่ายังไม่ประทับใจเจ้าหญิงมากเท่าที่ควร นางจึงบอกว่า "แม้ว่าเจ้าจะทำภารกิจทั้งสองอย่างได้สำเร็จ แต่คงจะให้เจ้าเป็นสามีของข้าไม่ได้ จนกว่าเจ้าจะไปนำผลแอปเปิ้ลจากต้นไม้แห่งชีวิตมาให้ข้า"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
The youth did not know where the Tree of Life stood, but he set out, and would have gone on for ever, as long as his legs would carry him, though he had no hope of finding it. After he had wandered through three kingdoms, he came one evening to a wood, and lay down under a tree to sleep.

เด็กหนุ่มไม่รู้มาก่อนเลยว่าต้นไม้นั่นอยู่ที่ไหน แล้วมันก็จะทำให้เขาต้องออกตามหาไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าเขาจะหามันเจอ ซึ่งก็ดูสิ้นหวังเสียเหลือเกิน หลังจากที่เค้าเดินเตร็ดเตร่จนมาผ่านมาแล้ว 3 อาณาจักร ในเย็นวันหนึ่งเข้าได้เดินมาที่ป่า แล้วล้มตัวลงนอนใต้ต้นไม้

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
But he heard a rustling in the branches, and a golden apple fell into his hand. At the same time three ravens flew down to him, perched themselves upon his knee, and said: ’We are the three young ravens whom you saved from starving; when we had grown big, and heard that you were seeking the Golden Apple, we flew over the sea to the end of the world, where the Tree of Life stands, and have brought you the apple.’ 

ขณะที่เขากำลังนอนพักอยู่นั้น ก็ได้อยู่ยินเสียงบางอย่างดังมาจากบนต้นไม้ แล้วแอปเปิ้ลสีทองก็ตกลงมาบนมือของเขา ในเวลาเดียวกันนั้นนกเรเวนทั้งสามตัวก็บินลงมาเกาะที่เข่าของเขา  แล้วพูดว่า "พวกเราลูกนกที่ท่านเคยช่วยไว้ ตอนนี้พวกเราโตขึ้นแล้ว และได้ข่าวว่าท่านกำลังตามหาแอปเปิ้ลทองคำอยู่ พวกเราจึงบินข้ามทะเลไปยังสุดขอบโลก แล้วนำผลแอปเปิ้ลนั้นมาให้ท่านได้ยังไงล่ะ"

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/
The youth, full of joy, set out homewards, and took the Golden Apple to the king’s beautiful daughter, who had now no more excuses left to make. They cut the Apple of Life in two and ate it together; and then her heart became full of love for him, and they lived in undisturbed happiness to a great age.

เด็กหนุ่มรู้สึกดีใจมากและเดินทางกลับไปหาเจ้าหญิงแสนสวยทันที  พวกเขาตัดแอปเปิ้ลออกเป็นสองซีก แล้วแบ่งกันกินคนละซีก แล้วจากนั้นหัวใจของเจ้าหญิงก็หลายเป็นของเขาในทันที เจ้าหญิงรู้สึกรักเด็กหนุ่มอย่างสุดหัวใจ ท้ายที่สุดทั้งสองก็แต่งงาน และปกครองอาณาจักรแห่งนี้ด้วยกันอย่างมีความสุข

เว็บต้นฉบับ https://funfunfairytalesbynongmee.blogspot.com/

นิทาน The White Snake ได้จบแล้วนะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ^____^ 

เครดิต: The White Snake by brothers grimm